قطعه ی گم شده ی پازل شب. هر گونه کپی برداری و یا استفاده ی موسیقیایی از ترانه های موجود در این وبلاگ بدون مجوز کتبی از مولف ممنوع است. يک شب اگر چشمان من خواب تو را مي ديد. ديگر تمام روزها رؤيا نمي بافيد. بغض هزاران ساله ام يک باره وا مي شد. تا رويش رنگين کمان بي وقفه مي باريد. من يأس را با خنده ات از ياد مي بردم. در خانه ي دلگير دل عطر تو مي پيچيد. فصل شکفتن دم به دم مي آمد و دستم. همواره ياس وحشي اميد را مي چيد. تنهايي و تاريکي از من دور مي شد. وقت سرودن ديگر از چيزي نمي ترسيد.

یک برگ دیگر از تقویم عمرم را پاره می کنم . امروز هم گذشت با مرور خاطرات دیروز . با غم نبودنت وسکوتی سنگین. و من شتابان در پی زمان بی هدف. یاس ها هم مثل من خسته اند از خزان وسرما! گرمی مهر تو را می خواهند. غنچه های باغ هم دیگر بهانه می گیرند! میان کوچه های تاریک و غربت تنهایی . صدای قدم هایت را می شنوم. قول داده بودی که تنهایم نگذاری. همیشه با من باشی حتی اگر نبودی . و رفتی وخورشید را هم بردی. و من در این کوچه های تنگ و باریک.

پسر داییم استقلالیه داشت واسم کری میخوند که داداشش اومد اونم شروع کرد به چغلی که اره من اس اسیم و از این چرت و پرتا. هیسسسسسسسسس فقط بخون اگه قرمزی حال کن اگه آبی برو بیرون فقط برووووووووو.